Een Initial Coin Offering (ook bekend als een ICO) is een fondsenwervingsmechanisme waarmee nieuwe projecten hun onderliggende crypto-tokens kunnen verkopen voor bitcoin of ether. Het is vergelijkbaar met een Initial Public Offering (IPO), waarbij investeerders aandelen in een bedrijf kopen.Hoewel ICO's een relatief recent fenomeen zijn, zijn ze snel een belangrijk onderwerp van discussie geworden binnen blockchain-gemeenschappen.
ICO-projecten
Velen zien ICO-projecten als ongereguleerde effecten, waarmee oprichters niet te verantwoorden kapitaal kunnen ophalen. Anderen beweren dat het een innovatie is in de traditionele venture-funding modellen. De Amerikaanse Securities and Exchange Commission heeft een beslissing genomen over tokens uitgegeven in DAO ICO. Dit heeft ertoe geleid dat veel investeerders en projecten de financieringsmodellen voor veel ICO's opnieuw hebben onderzocht. De Howey test is het belangrijkste criterium. Als het slaagt, moet het worden beschouwd als een effect en onderworpen zijn aan bepaalde beperkingen door de SEC.
ICO's zijn eenvoudig te structureren dankzij technologieën zoals de ERC20 Token Standard. Dit abstraheert veel van het ontwikkelingsproces dat nodig is om een nieuw cryptografisch vermogen te creëren. ICO's zijn gebaseerd op investeerders die fondsen (meestal bitcoins of ether) naar een smart contract sturen. Het smart contract slaat de fondsen op en verdeelt de equivalente waarde in het nieuwe token op een later tijdstip.
Deelname aan een ICO staat open voor iedereen, op voorwaarde dat het token niet als een effect wordt beschouwd. De bedragen die via ICO's worden opgehaald, kunnen duizelingwekkend zijn, aangezien je geld uit een wereldwijde pool haalt. Dit maakt de investering zeer riskant en speculatief. ICO's halen geld op vóór het product. Dit is een fundamenteel probleem. Het tegenargument is dat deze fondsenwervingsmethode uiterst nuttig (en zelfs noodzakelijk) is om protocolontwikkeling aan te moedigen.
Voordat we in discussie kunnen gaan over de verdiensten en beperkingen van ICO's, is het belangrijk om de historische context te begrijpen waarin de trend begon.
Geschiedenis van ICO's
Veel projecten gebruikten crowdsales om hun ontwikkeling in 2013 te financieren. Ripple haalde 1 miljoen XRP-tokens op en verkocht ze aan geïnteresseerde investeerders in ruil voor bitcoin of fiatvaluta's. Begin 2014 haalde Ethereum iets meer dan $18 miljoen op - de grootste ICO tot nu toe.
De DAO
De DAO was de eerste poging om fondsen te werven voor een nieuw token op Ethereum. Het beloofde een gedecentraliseerde organisatie te creëren die andere blockchain-projecten zou financieren. Het was echter uniek in het feit dat alle bestuursbeslissingen rechtstreeks door tokenhouders zouden worden genomen. Ondanks dat de DAO succesvol was in het ophalen van geld (meer dan $150 miljoen), kon een onbekende aanvaller de organisatie beroven van miljoenen dollars als gevolg van technische kwetsbaarheden. De Ethereum Foundation besloot dat een harde vork de beste optie was om de gestolen fondsen terug te krijgen.
Hoewel de eerste poging om een token op Ethereum te financieren mislukte, ontdekten blockchain-ontwikkelaars dat het veel gemakkelijker was om Ethereum te gebruiken om een token te lanceren dan om seed rounds na te streven via het traditionele durfkapitaalmodel. De ERC20 standaard maakt het creëren van cryptografische tokens op de Ethereum blockchain gemakkelijk voor ontwikkelaars.
Crowdfunding projecten worden aangeduid als Ethereum's "killer app" vanwege het grote aantal en de frequentie van ICO's. Pre-product startups zijn nog nooit in staat geweest om zoveel geld op te halen in zo'n korte tijd. In slechts 15 minuten haalde Aragon $25 miljoen op, Basic Attention Token haalde in 30 seconden $35 miljoen op, en Status.im haalde in een paar uur tijd $270.000.000 op. Dit ICO-klimaat wordt nauwlettend in de gaten gehouden door velen in de gemeenschap en verschillende regelgevende instanties over de hele wereld.
Zijn ICO's legaal?
Het korte antwoord is ja. Juridisch gezien bevinden ICO's zich in een zeer grijs gebied. Er kunnen argumenten worden aangevoerd voor en tegen het feit dat het ongereguleerde financiële activa zijn die nog nieuw zijn. De recente beslissing van de SEC heeft een deel van dit grijze gebied opgehelderd. Soms is het token een gebruikstoken. Dit betekent dat het toegang verleent tot een specifiek protocol of netwerk. Het mag niet als een financieel effect worden beschouwd. Als het token een equity token is (wat betekent dat het als enig doel heeft om in waarde te stijgen), dan zal het veel meer op een waardepapier lijken.
Hoewel tokens kunnen worden gekocht om in de toekomst toegang te krijgen tot het onderliggende platform, is het moeilijk te ontkennen dat veel tokenaankopen worden gedaan voor speculatieve investeringsdoeleinden. Dit is gemakkelijk vast te stellen door de waarderingscijfers van veel projecten die nog een product moeten uitbrengen.
Hoewel de SEC-beslissing de status van security tokens versus utility tokens heeft verduidelijkt, moet er nog veel worden gedaan om test de juridische aspecten. Ondernemers zullen van dit nieuwe fenomeen blijven profiteren totdat verdere regelgeving wordt opgelegd.